Rwa udowa objawia się zwykle dotkliwymi atakami bólu, który odczuwany jest w dolnej części odcinka kręgosłupa i przedniej części uda. Dolegliwość może utrudniać normalne funkcjonowanie. W zaawansowanym stadium ból promieniuje aż do stopy, sprawiając, że poruszanie się jest zupełnie niemożliwe.
Jak dochodzi do ataku rwy udowej?
Rwa udowa, podobnie jak rwa kulszowa, jest efektem porażenia nerwów w dolnym odcinku kręgosłupa (w przypadku rwy udowej w okolicy pnia nerwu udowego), które są uciskane, co manifestuje się dotkliwym bólem. Przyczyny ucisku mogą być różne, ale jedną z częstszych jest przepuklina jądra miażdżystego oraz wszelkie stany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Co może wydawać się zaskakujące, ataki nie są powiązane z uszkodzeniem samego nerwu udowego.
Rwa udowa o lekkim lub umiarkowanym nasileniu objawia się drętwieniem i drażliwością kończyny. Atak może być jednak dużo intensywniejszy i wówczas określany jest przez pacjentów jako przypominający porażenie prądem, które wręcz paraliżuje i sprawia, że człowiek nie jest w stanie zmienić nawet pozycji. Ból może mieć różne nasilenie, ale też różny czas trwania. Charakterystyczne są jego nawroty, co może prowadzić do ogólnego osłabienia mięśni w jednej kończynie, a także objawiać się trudnościami w oddawaniu moczu. W tak zaawansowanych stanach rwa udowa wymaga specjalistycznego leczenia.
Jak pomóc przy rwie udowej?
W sytuacji ataku rwy udowej konieczne jest odciążenie kończyny i odpoczynek. Ponieważ ból ma tendencję do nawracania, w jego doraźnym łagodzeniu stosuje się leki przeciwbólowe dostępne bez recepty. Dużą skutecznością charakteryzują się leki z grupy NLPZ (czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych), które zawierają ketoprofen, ibuprofen lub metamizol. Nie tylko zmniejszą nieprzyjemne dolegliwości, ale też łagodzą stan zapalny związany np. ze zwyrodnieniem w obrębie kręgosłupa. Miejscowo można stosować również maści oraz plastry przeciwbólowe, również te rozgrzewające. W nasilonych atakach wskazany jest kilkudniowy odpoczynek w pozycji leżącej. Jeśli ból nasila się i uniemożliwia normalne funkcjonowanie, należy skonsultować się ze specjalistą, który może zdecydować o podaniu sterydu lub silniejszych leków rozluźniających mięśnie.
Doraźne przyjmowanie środków przeciwbólowych lub dłuższe leczenie farmakologiczne nie wystarczą, aby pozbyć się problemu. Kiedy najostrzejsza faza ataku już minie warto rozpocząć rehabilitację, na którą składają się również zabiegi fizjoterapii i ćwiczenia. Bardzo dobre efekty przynosi masaż, ale także zabiegi z wykorzystaniem fali uderzeniowej, magnetoterapii czy lasera. Ból redukują również sesje wykorzystujące ciepło i zimno. Wyższa temperatura rozluźnia, a niższa zmniejsza stan zapalny. W powrocie do pełnej sprawności pomoże też kinesiotaping, czyli plastry, z których pomocą odciążone są poszczególne mięśnie. Można je nosić nawet w trakcie wykonywania aktywności ruchowej, ale należy pamiętać, aby nie stosować ich przez dłuższy czas, ponieważ odciążany mięsień może ulec znacznemu osłabieniu.
Niestety w najcięższych przypadkach, kiedy lekarz potwierdzi, że doszło do uszkodzenia nerwów, konieczna jest operacja chirurgiczna.
